در ماه‌هایی که از انتخابات می‌گذرد، فیلم زیاد دیده‌ام. شب‌ها بعد از ساعت‌ها خبر خواندن و خبر نوشتن، تنها کاری که ازم برمی‌آید فیلم دیدن است. در این مدت فیلم خوب هم کم ندیده‌ام که دو سه تایش را قبلاً این‌جا معرفی کرده‌ام. مدت‌هاست می‌خواهم درباره بقیه‌شان هم بنویسم که فرصت نمی‌شود. فکر کردم دست کم فهرست‌وار و کوتاه معرفی‌شان کنم که شاید شما هم شب‌هایی که مختان دود می‌کند، سراغشان بروید. بیشتر این فیلم‌ها شناخته شده هستند و بعضاً قدیمی و قاعدتاً بیشترتان می‌شناسیدشان. ولی خب من همین‌ها را دیده‌ام. چه کنم. مثل این آدم حسابی‌ها ستاره هم داده‌ام (حداکثر ستاره‌ها ۵ است):

شخصیت اول فیلم می‌فهمد که در واقع شخصیت اصلی یک رمان است و طبعاً می‌خواهد خودش سرنوشتش را به دست بگیرد. فیلم خوبی بود. دوستم داشتم. بخصوص که داستین هافمن و اما تامسون عزیز هم بازی می‌کردند. بخصوص اما تامسون که نقش جالبی داشت. فیلم ساخته ۲۰۰۶ است.

اقتباسی خوب از رمان جین آستین. من رمان‌های آستین را دوست دارم و برای همین این فیلم را هم دوست داشتم. بخصوص که هنرپیشه‌هایش (هیو گرانت، اما تامسون و کیت وینسلت) هم جزو محبوب‌هایم هستند. فیلم ساخته ۱۹۹۵ است.

فیلمی از برادران کوئن با بازی جورج کلونی، برد پیت، جان مالکوویچ و فرانسیس مک‌دورماند (نقش اول فارگو). یک سلسله اتفاق بعید و بدشانسی و سوءتفاهم که سرنوشت کلی آدم را عوض می‌کند. فیلم ساخته ۲۰۰۸ است.