هـــم‌‌ده‌فیلـم‌انتخـاب‌کنی



ماجرا از سرهرمس شروع شد. از آنجا که پیشنهاد هم فیلم بینی را مطرح کرد. خودش فیلم را پیشنهاد می کرد و ملت می نشستند جمعه ها با تخمه و چایی و میوه فیلم را می دیدند و نقدها و نوشته هایشان را حواله می کردند به سرهرمس که بچپاند توی هم فیلم بینی. نکته مهم این که من تا حالا چیزی برایش نفرستاده ام!! بعد نمی دانم از کجا پیشنهاد ۱۰ فیلم برتر قرن و ۱۰ فیلم برتر دهه درآمد. البته به تنها چیزی که توجه نشد٬ ۱۰ های مکرر این پیشنهاد بود. ۱۰ عدد خطرناکی ست. من ۱۱ را ترجیح می دهم همیشه و قسم می خورم که این ترجیح هیچ ربطی به روز تولدم ندارد!

باز هم یک امای دیگر. تقصیر من نیست اصلا که این همه فیلم خوب ساخته شده. حالا اینجایش تقصیر من است که فیلم خوب زیاد دیده ام!! این هم فیلم های انتخابی من که از ۱۱ تای خودم هم بیشتر است و ترتیب تویش مهم نیست:

- Cinema Paradiso
- Wall E
- Forrest Gump
- Truman Show با آن طنز زیرکانه اسم ترومن
- Le Fabuleux Destin d'Amélie Aoulain
- Before Sunrise
- درباره الی
- Little Miss Sunshine
- Scent of a Woman
- هامون
- Modern Times
- کنعان
- Citizen Kane
- Usual Suspects
- Schindler's List
- چهارشنبه سوری
- Annie Hall

S.M


Comments:
دعوت نشدم، دست مردم که دیدم لیست های ده تایی فیلم هایشان را. برداشتید وبلاگ هم زدید از ده تایی هایتان که چی مثلا؟ که به امثال من نشان بدهید این همه آدم آن همه فیلم دیده اند که انتخاب فقط 10 تاش، سخت است؟ هی خواستم بنویسم، دیدم برای من هم سخت است. ده تا فیلم آبرودار ندیده بودم که بنویسم. درباره ی الی را توی لیست رامین دیدم گل از گلم شکفت! من توی تمام لیست های سی چهل تایی شما سی چهل نفر، فقط همین یکی را دیده ام. ولی اینقدر خوب نبود که ده بار بنویسمش. نگران من نباشید.
هم ده "کتاب" انتخاب کنی هم اگر بود، کتاب نداشتم. هم ده "کشور" انتخاب کنی هم اگر بود، سفر نرفته بودم. هم ده "موزیک" انتخاب کنی.. هم ده ....
از شما چه پنهان خواستم محض آبروداری لیست ها را بگذارم کنار هم و ده تایش را انتخاب کنم و لیست برای خودم بسازم. از شما چه پنهان تر، میخواستم بیشتر از 10 تا انتخاب کنم و بگم فقط 10 تا خیلی کم است! خب من "واقعا "اسم" پونزده شونزده تا از فیلم ها را شنیده بودم، دوست داشتم. ولی ننوشتم. ترسیدم مرحله ی بعدی بازی، علیلطفی دعوت کند بهترین دیالوگ فیلم هایمان را بنویسیم. بعد من دربدر باید دنبال دیالوگهای تکراری انتخابی شماها میگشتم. تازه اول بدبختی و بی آبرویی بود. بازی که تمامی ندارد
 
Post a Comment