نمي‌دونم منظورت از آرش كي بود علي. ليست رو قبل از يادداشت خوندم. چون وقتي هم كه مي‌خوندم داشتم فكر مي‌كردم ليست من چطوي ميشه، پس به خودم گرفتم. خيلي كم فيلم جديد ديدم (ديشب گفتم اصلن شرق آسيايي‌ها رو نديدم). فيلم قديمي به دليل اجبار سالي 30 تا رو اقلن دارم مي‌بينم، ولي فيلم جديد از اينم كمتر و فقط توصيه شده مي‌بينم. يه دليلش تنبليه بي‌شك. ولي يه دليل ديگشم انصافن اينه كه خيلي جذب يك كارگردان نمي‌شم كه بخام ادامش بدم. همش از الكي دنبال كوبريك مي‌گردمو و كاپولا و ملويل و برگمان (نقاط مطمئني كه هر فيلم نديده‌اي هم مي‌تونه مطمئن باشه با اين اسما جاي سفتي داره پا مي‌ذاره. ضعف بزرگي دارم: آدم قديمي و محافظه‌كاري هستم بنابراين كلن تقدم فضل رو خيلي وقتا با فضل تقدم يكي مي‌گيرم متاسفانه.) خيلي از فيلماي جديد خوبي كه ديدم از شاهكاراي تاريخ سينما هستن- بدون شك. اما كارگردانا به نظرم ثبات ندارن. خصوصيت پست مدرنيسمه اصلن كه يه شاهكاري يهو از يكي در مياد كه قبلش دسپرادو رو ساخته. حالا چي كارش كنم؟ بگم چون طرف درپيته پس فيلمشم مهم نيست بي‌خيال شم؟ نه. راهش اينه كه چنگ مي‌اندازم به ريسمان محكم مرگ مولف، سين سيتي رو ماهي يه بار مي‌بينم (يه مسلموني اينو بده به من. تا حالا متعدد بار گير آوردم دادمش دست يكي كه برو ببينو نديدي تا حالا عمرت فلان و فلان بعد يارو برده پس نياورده. الانم مدت‌هاست نديدمش) وسط دسپرادو ولي پاميشم مي‌رم فوتبال مي‌بينم مثلن. اين شد كه به جاي فيلم زياد ديدن، بعضي فيلما رو بلا اغراق دو رقمي ديدم. كارگرداناي جديد به نظرم غول نيستن ولي بعضي فيلماي جديد مردافكنه بدون ترديد. تو بعضي عرصه‌هام سينماي قرن 21 كلن جديده و چون نمونه‌اي ازش تو سينماي كلاسيك وجود نداره پس هر چي بسازه ليترالي «بي‌نظيره» (مثلن 4 ماهو...يا فيلماي ايناريتو). پس لابد سينما خيلي پيشرفت كرده و براي اين پيشرفت هم علي‌القاعده فيلم بين‌ها احتياجي به تاييد من ندارن. 4 سالي ميشه مجله فيلم نمي‌خونم و طبعن مجله فيلمي ديگه‌اي هم. خيلي منتقداي جديدو نمي‌شناسم. شنيدم گويا بعضياشون خوبن. يه سرياشون رو در حد صفه سينمايي روزنامه‌ها و اينا خوندم و خوشم نيومده (يادمه خوندن در مورد كيل بيل ذره‌اي بهم كمك نكرد از فيلم بيشتر بفهمم يا لذت ببرم). به نظرم بيشترشون خلاصه فيلم مي‌نويسن به جاي نقد يا نمادشناسي ميكنن صرفن فيلمو (مث دارك نايت) كه تازه اونم كم ديدم از تو متن فيلم چيزي درآرن و بيشتر نظرات خودشونو رو فيلم سوپر ايمپوز مي‌كنن. با اين قصه حسين كرد مي‌تونم (و مي‌تونين- انگار ملتي دارن مي‌خونن مثلن!) مطمئن باشم ليستم تحت تاثير احدالناسي نيست. از خوبياي اين ليستا يكي هم اينه كه مي‌رم فيلمايي رو كه توش هست مي‌بينم و احتمالن خيلياشم به سليقم جور در مياد.
تو اين ليست اسم الي هست كه شخصن فيلم خوبي تو دنيا تو اين سبك جز 4 ماهو ... نديدم (به نظر من پونته كروو و سبك مستند خبري گونش بكل متفاوته). از بابك احمدي يه بار پرسيدم، اونم چيزي يادش نيومد (بماند كه اونم فك كنم اصلن فيلم جديد نمي‌بينه). با اين جامع‌المقدمات و با تاكيد بر اينكه آدمي كه فيلم جديد خيلي خيلي كم ديده هر نظري در مورد سينماي قرن 21 بگه چرت محضه براي 7-8 نفر خوانندگان احتماليه گودرم و البته از همه مهم‌تر دل خودم ليستمو ارائه مي‌كنم. حرامزاده‌هاي بي‌شرف رو فردا شب مي‌بينم و شايد متنمو تو دل خودم اديت كنم. كيل بيل 1 و 2 رو دو تا گرفتم چون به نظرم واقعن دو تاست هر چند قرار بوده يكي باشه. بين ولور و بازگشت و بابل هم واقعن دل به شك بودم كه با توجه به طبع تلخم بين شادي مطلق و تلخي مطلق، بازگشت و بابل چشمم رو گرفت، آخر بازگشتو انتخاب كردم. از اونجايي كه هميشه در تشخيص تقدم و تاخر حروف الفبا مشكل داشتم ليست همينطوري بدون هيچ اولويت خاصي:
1- كيل بيل1
2- كيل بيل 2
3-سين‌سيتي
4- 4ماه و 3 هفته و 2 روز
5- درباره الي
6- ديوانه‌خانه
7- بتمن (دارك نايت)
8- 21 گرم
9- جاده مالهالند
بازگشت

آرش بهشتی

Archive:
January 2010